مربی تیم ملی کشتی آزاد گفت: وقتی کار کادرفنی از «من» به «ما» تبدیل می شود، خدا هم کمک می کند و شاهد اتفاقات خوبی بودیم و معجزه رخ می دهد.
به گزارش بابلسرنیوز: به نقل از فارس، عباس حاج کناری در مورد دوره قهرمانی اش از المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا که ملی پوش شد تا جهانی ۱۹۹۸ تهران که به مدال نقره جهان بسنده کرد، اظهار داشت: اول از همه دوست دارم از احساسم بگویم. اینکه همیشه احساس سپاسگزاری و شکرگزاری از خداوند را دارم که یک زندگی و مسیر پر پیچ و خم ولی شاد را به من داده و در همه لحظاتم از خدا سپاسگزارم. اول راه به در و دیوار خوردم، اما هیچ وقت وصل بودن به خدا را در همه شرایط فراموش نمی کنم. می خواهم تجربه ام را به جوانان بگویم. آنهایی که خود را برای حضور در المپیک آماده می کنند.
وی با اشاره به خاطرات المپیک ۹۶ آتلانتا گفت: من درآتلانتا فکر می کردم مدال را حتما می گیرم، برای خودم حریفی را تراشیده بودم و به لحاظ ذهنی خیلی درگیر این رقابت ها بودم. به تام براندز آمریکایی خوردم که قهرمان دنیا بود و در وقت اضافه که باختم انگار اصلا برای المپیک به آتلانتا نیامده بودم. فقط رفته بودم یک مدال بگیرم. بعد در کشتی بعدی که با حریف پورتوریکویی بود با اینکه جلو بودم اما باختم.
حاج کناری در ادامه درباره قهرمانی اش در مسابقات جهانی کراسنویارسک تاکید کرد: بین سال های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۷ اما یک اتفاق خوب برایم رقم خورد. جا دارد از دوستان عزیزی که کنارم بودند، تشکر کنم. عواملی که آن وقت در فدراسیون بودند. به من گفتند تو حدت مدال دنیا و المپیک هست، اما آن خودباوری لازم را پیدا نکردی، فقط می روی کشتی بگیری.
من یک سال تمام، نه تنها تمریناتم خوب بود، بلکه به لحاظ ذهنی هم روی خودم کار کردم. بیشتر از تمرین، یک سال پاک و حرفه ای زندگی کردم. در تمام جوانب زندگی ام حرفه ای عمل کردم. شب و روز، برخوردها، رفتارها، همه را کنار هم قرار دادم، دیدم نزدیک کراسنویارسک چقدر وضعیتم خوب است. با اینکه سه روز تمام مریض بودم، اما یک لحظه از فکر به دست آوردن مدال بیرون نیامدم. خدا را شکر می کنم که توانستم در روسیه طلا بگیرم.
حاج کناری که میهمان برنامه امروز دایره طلایی بود، ادامه داد: جا دارد از محمدرضا طالقانی تشکر کنم که مثل برادر بزرگم بود. همه لحظات کمک حالم شد و من هم با اشتیاق از حمایت ها و کمک هایش استفاده می کردم. الان هم دوست دارم، همان حسی که من به محمدرضا طالقانی داشتم این جوانان هم به رئیس جدید فدراسیون داشته باشند. خصوصا وقتی دیدم خانه کشتی چقدر خوب بازسازی شده و خیلی خوشحالم چنین کسانی در کشتی هستند. امیدوارم جوانان قدر این موضوع را بدانند.
قهرمان سابق کشتی جهان در مورد فینال مسابقات جهانی سال ۱۹۹۷ و نقش امیررضا خادم و غلامرضا محمدی در کسب مدال طلایش، گفت: همیشه سپاسگزارم از خدا و دوستان عزیزم. اینها خیلی به من کمک کردند، در همان مبارزه فینال، من صدای دوست خوبم امیررضا خادم و همچنین غلامرضا محمدی که کشتی گیر تیم ملی بود را می شنیدم که به این خودباوری رسیدم که حریف فینالم را هم می توانم شکست دهم. این عشق به کشتی را امروز هم در غلامرضا محمدی می بینیم که همانقدر که آن روزها برای دیگر هم تیمی هایش مدال می خواست، امروز این را برای جوانان می خواهد. از محمدی تشکر می کنم که در کادرفنی تیم ملی به من اعتماد کرد و همچنین از ابراهیم مهربان که کار خوبی را در کنار هم انجام می دهیم.
دارنده دو مدال طلا و نقره کشتی آزاد جهان در مورد وضعیت کشتی مازندران خاطرنشان کرد: عاجزانه از مسئولان عالیرتبه ورزش ایران و خصوصا کشتی برای حمایت از کشتی مازندران تقاضا دارم. چون کشتی در مازندران یک فرهنگ و اخلاق است. در مازندران هم بانوان و هم آقایان فهم کشتی دارند.
وی در ادامه به استعدادهای این منطقه اشاره کرد: من در فریدونکنار مربیگری می کنم، شاید یک فن را در اردوی تیم های پایه تیم ملی باید چند بار بگویم اما در مازندران یک بار می گویی بچه متوجه می شود و هیچ لذتی بالاتر از این نیست که امروز فن بگویم، فردا بچه همان را اجرا کند. امیدوارم دبیر با تدبیری خوب، کسی را بر مسند هیئت بگذارد که کشتی استان خوب مدیریت شود. مازندران یک چشمه خودجوش کشتی هست اما متاسفانه همین الان هم که به عنوان یکی از اعضای کادرفنی تیم ملی مشغول هستم، آن اتفاق که فکر می کردم به عنوان یک مربی ملی در منطقه باید بیفتد تا کار به سمت و سویی برود که در بین مربیان دیگر هم این اشتیاق به وجود آید، را ندیدم. البته دوستان قدیمی ام در تهران خیلی کمکم کردند که من کماکان در این کار بمانم و این راه را ادامه دهم.
حاج کناری همچنین در مورد وضعیت سبک وزن تیم ملی کشتی آزاد در المپیک توکیو تصریح کرد: من قبل از کرونا هم به سبک وزن های مان امیدوار بودم که بتوانند چراغ اول را روشن کنند. در همین جهانی قبل هم امیدوار بودم رضا اطری تا فینال جهانی بیاید، اما آن خودباوری وجود نداشت که مدال بگیرد. نه تنها اطری، بلکه بقیه نفرات هم فکر می کنم می توانند.
مربی تیم ملی با اشاره به شرایط اوزان پایین گفت: سطح فنی ۵۷ کیلوگرم دنیا خیلی بالاتر از بچه های ما نیست که نتوانیم مدال بگیریم، با شرایط خوب حتی تا فینال المپیک هم می توانیم برویم. در ۶۵ کیلوگرم با ترافیک سنگین کشتی گیران خوب مواجهیم و ما هم چند جوان جویای نام داریم که با خودباوری ای که خود غلامرضا محمدی در وجود بچه ها ایجاد کرده، صددرصد در اوزان پایین می توانیم مدال بگیریم. کادرفنی تیم ملی تمام جوانب امر را در نظر می گیرد. با نظر جمعی اتفاق خوبی می افتد و وقتی کار کادرفنی از «من» به «ما» تبدیل می شود، خدا هم کمک می کند و شاهد اتفاقات خوبی بودیم و معجزه رخ می دهد.
